Anarşîzm teoriyeke siyasî ye ku armanca wê afirandina anarşiyê ye, “nebûna serdestek, ya serdest.” [PJ Proudhon, Taybetmendî Çi ye , r. 264] Bi gotineke din, anarşîzm teoriyek siyasî ye ku armanc dike ku civakek ku tê de ferd bi azadî bi hev re wekî wekhev hevkariyê bikin, biafirîne. Ji ber vê yekê anarşîzm li dijî her cûre kontrolkirina hiyerarşîk – çi kontrolkirina dewletê be, çi ji hêla kapîtalîst be – ji bo ferd û kesayetiya wan zirardar û hem jî ne hewce ye.
Bi gotina anarşîst L. Susan Brown: “Gava ku têgihîştina gelêrî ya anarşîzmê tevgerek tundûtûjî, dijî-dewletê ye, anarşîzm kevneşopiyek pir naziktir û nermtir e ji dijberiyek sade li dijî desthilata hukûmetê. Anarşîst li dijî ramana ku hêz û serdestî ji bo civakê hewce ne, ne, û li şûna wê parêzvaniyê dikin. zêdetir hevkarî, li dijî hiyerarşîk rêxistinbûna civakî, siyasî û aborî.” [ The Politics of Individualism , r. 106] Lêbelê, “anarşîzm” û “anarşî” bê guman di teoriya siyasî de ramanên herî xelet têne vegotin. Bi gelemperî, peyvan bi wateya “kaos” an “bê rêz” têne bikar anîn, û ji ber vê yekê, anarşîst ji kaosa civakî û vegera li “qanûnên daristanê” dixwazin.
Ev pêvajoya danasîna xelet ne bê paraleliya dîrokî ye. Mînak, li welatên ku desthilatdariya yek kesî (padîşah) pêwîst dîtine, peyva “komar” an “demokrasî” tam wek “anarşiyê” hatine bikar anîn, ku tê wateya tevlihevî û tevliheviyê. Kesên ku berjewendiya wan di parastina statûkoyê de heye, diyar e ku dixwazin bidin zanîn ku dijberiya pergala heyî di pratîkê de nikare bixebite, û ku şêwazek nû ya civakê dê tenê bibe sedema kaosê. An jî, wekî ku Errico Malatesta wê îfade dike: “ji ber ku dihat hizirkirin ku hikûmet pêdivî ye û bêyî hukûmetê tenê tevlihevî û tevlihevî çêdibe, xwezayî û mentiqî bû ku anarşî, ku tê wateya tunebûna hukûmetê, wekî nebûna rêzê xuya bike.” [ Anarşî , r. 16]
Anarşîst dixwazin vê ramana “aqilmend” a “anarşiyê” biguherînin, ji ber vê yekê mirov dê bibînin ku hukûmet û têkiliyên civakî yên hiyerarşîk ên din hem zirardar in û hem jî ne hewce ne: “Rêyê biguherînin, raya giştî bidin bawer kirin ku hukûmet ne tenê ne hewce ye, lê pir zirardar e, û paşê peyva anarşî, tenê ji ber ku tê wateya tunebûna hukûmetê, dê ji bo her kesî were wateya: nîzama xwezayî, yekîtiya hewcedariyên mirovî û berjewendiyên hemû, azadiya tam di nava hevgirtineke tam de.” [ Op. Cit. , rûp. 16]
Ev FAQ beşek ji pêvajoya guhertina ramanên gelemperî yên di derbarê anarşîzmê û wateya anarşiyê de ye. Lê ev ne hemû ye. Digel ku em li dijî tehrîbên ku ji hêla ramana “anarşiyê” ya “aqil-heval” ve têne çêkirin, divê em li dijî tehrîbatên ku anarşîzm û anarşîst bi salan ji hêla dijminên me yên siyasî û civakî ve rastî wan hatine. Ji ber ku, wekî Bartolomeo Vanzetti got, anarşîst “radîkalê radîkalan in — pisîkên reş, terora gelekan, ji hemû mezinan, îstîsmarkeran, şarlatanan, sextekaran û zordaran. Ji ber vê yekê em jî yên ku bêtir îftira dikin, xelet têne pêşkêş kirin. ji her kesî şaş tê fêmkirin û çewisandin.” [Nicola Sacco û Bartolomeo Vanzetti, Nameyên Sacco û Vanzetti , r. 274] Vanzetti dizanibû ku ew li ser çi dipeyivî. Ew û rêhevalê wî Nicola Sacco ji aliyê dewleta Dewletên Yekbûyî ve ji ber sûcê ku wan nekiriye hatin binçavkirin û bi bandor, ji ber ku anarşîstên biyanî bûn di sala 1927-an de bi elektrîkê hatin qewirandin. Ji ber vê yekê ev Pirs û Pirs dê hewce bike ku demek ji bo rastkirina îftira û berevajîkirina anarşîstan. ji aliyê medyaya kapîtalîst, siyasetmedar, îdeolog û serdestan ve (nebêjin tehrîbatên hevalên me yên berê yên radîkal ên mîna lîberal û Marksîstan) rastî wan tê. Hêvîdarim ku gava em biqedînin hûn ê fêm bikin ka çima yên li ser desthilatdariyê ew qas dem li ser anarşîzmê xerc kirine — ew yek raman e ku dikare bi bandor azadî ji bo herkesî misoger bike û hemî pergalên ku li ser bingeha çend kesan li ser gelekan xwedî hêz in biqedîne
?Beş A – Anarşîzm çi ye
Pêşkêş
?A.1 Anarşîzm çi ye
?A.1.1 Wateya “anarşî” çi ye
?A.1.2 Wateya “anarşîzm” çi ye
?A.1.3 Çima ji anarşîzmê re sosyalîzma azadîxwaz jî tê gotin
?A.1.4 Ma anarşîst sosyalîst in
?A.1.5 Anarşîzm ji ku tê
?A.2 Anarşîzm ji bo çi radiweste
?A.2.1 Esasê anarşîzmê çi ye
?A.2.2 Çima anarşîst girîngiyê didin azadiyê
?A.2.3 Gelo anarşîst alîgirê rêxistinê ne
?A.2.4 Gelo anarşîst alîgirê azadiya “mutleq” in
?A.2.5 Çima anarşîst alîgirê wekheviyê ne
?A.2.6 Çima hevgirtin ji anarşîstan re girîng e
?A.2.7 Çima anarşîst ji bo xwe-rizgariyê nîqaşan dikin
?A.2.8 Ma bêyî dijberiya hiyerarşiyê meriv dikare anarşîst be
?A.2.9 Anarşîst civakek çawa dixwazin
?A.2.10 Rakirina hiyerarşiyê wê çi bigihêje çi wateyê
?A.2.11 Çima piraniya anarşîstan piştgiriya demokrasiya rasterast dikin
?A.2.12 Gelo lihevhatin alternatîfek ji bo demokrasiya rasterast e
?A.2.13 Anarşîst ferdperest in an kolektîvîst in
?A.2.14 Çima dilxwazî ne bes e
?A.2.15 Di derbarê Xwezaya Mirov de çi
?A.2.16 Ma anarşîzm ji bo xebatê ji mirovên “kamil” hewce dike
?A.2.17 Ma piraniya mirovan ew qas gêj ne ku civakek azad kar bike
?A.2.18 Anarşîst piştgirîya terorê dikin
?A.2.19 Anarşîst xwedî kîjan nêrînên exlaqî ne
?A.2.20 Çima piraniya anarşîstan ateîst in
?A.3 Çi cureyên anarşîzmê hene
?A.3.1 Cûdahiya di navbera anarşîstên ferdperest û civakî de çi ne
?A.3.2 Gelo cureyên cuda yên anarşîzma civakî hene
?A.3.3 Çi cureyên anarşîzma kesk hene
?A.3.4 Ma anarşîzm pasîfîst e
?A.3.5 Anarcha-femînîzm çi ye
?A.3.6 Anarşîzma Çandî çi ye
?A.3.7 Anarşîstên olî hene? A.3.8 “anarşîzma bê rengdêr”
çi ye
?A.3.9 Anarko-primîtîvîzm çi ye
?A.4 Ramanwerên anarşîst ên sereke kî ne
?A.4.1 Ma ramanwerên nêzîkî anarşîzmê hene
?A.4.2 Ma ramanwerên lîberal nêzî anarşîzmê ne
?A.4.3 Ma ramanwerên sosyalîst ên nêzîkî anarşîzmê hene
?A.4.4 Ma ramanwerên Marksîst nêzî anarşîzmê ne
?A.5 Çend mînakên “Anarşiya Di Çalakiyê” de çi ne
A.5.1 Komuna Parîsê.
A.5.2 Şehîdên Haymarket.
A.5.3 Avakirina sendîkayên sendîkalîst.
A.5.4 Anarşîst di Şoreşa Rûsyayê de.
A.5.5 Anarşîstên Di Dagirkerên Kargeha Îtalî de.
A.5.6 Anarşîzm û Şoreşa Spanî.
A.5.7 Serhildana Gulan-Hezîranê li Fransa, 1968.
?Beş A – Anarşîzm çi ye
Şaristaniya nûjen bi sê qeyranên potansiyel felaketî re rû bi rû ye: (1) têkçûna civakî, têgehek kurt ji bo zêdebûna rêjeyên xizaniyê, bêmalî, sûc, şîdet, biyanîbûn, tiryak û alkolê, îzolasyona civakî, bêaramiya siyasî, bêmirovîbûn, xirabûna pêkhateyên civakê. xwe alîkarî û alîkariya hevdû û hwd. (2) wêrankirina ekosîstemên nazik ên gerstêrkê ku hemû cûreyên jiyanê yên tevlihev pê ve girêdayî ne; û (3) belavbûna çekên îmhakirina girseyî, bi taybetî çekên atomî.
Raya Ortodoks, di nav de ya “pisporên” Damezrîner, medyaya serekî, û siyasetmedaran, bi gelemperî van qeyranan ji hev veqetîne, ku her yek sedemên xwe hene û ji ber vê yekê dikare li ser bingehek perçe-perçe, ji her du yên din veqetandî were çareser kirin. Eşkere ye, lê belê, ev nêzîkatiya “ortodoks” bi ser nakeve, ji ber ku pirsgirêkên navborî her ku diçe girantir dibin. Heya ku di demek nêzîk de nêzîkatiyek çêtir neyê girtin, em eşkere ber bi felaketê ve diçin, an ji şerê felaketê, Armageddona ekolojîk, an ji daketina nav hovîtiya bajarî – an hemî yên jorîn.
Anarşîzm rêyek yekgirtî û hevgirtî pêşkêşî dike ku van qeyranan bi rê ve bibe, bi şopandina wan li çavkaniyek hevbeş. Ev çavkanî prensîba desthilatdariya hiyerarşîk e , ku di binyada saziyên sereke yên hemû civakên “şaristanî” de, çi kapîtalîst be, çi jî “komunîst” e. Ji ber vê yekê analîza anarşîst ji vê rastiyê dest pê dike ku hemî saziyên me yên sereke di forma hiyerarşiyê de ne, ango rêxistinên ku hêzê di serê avahiyek pîramîdal de kom dikin, wek pargîdanî, burokrasiya hukûmetê, artêş, partiyên siyasî, rêxistinên olî, zanîngeh, û hwd. Paşê nîşan dide ku têkiliyên otorîter ên di nav hiyerarşiyên bi vî rengî de çawa bandoreke neyînî li ferd, civak û çanda wan dike. Di beşa yekem a vê FAQ de ( beşên A heta E ) em ê analîza anarşîst a desthilatdariya hiyerarşîk û bandorên wê yên neyînî bi berfirehî pêşkêş bikin.
Lêbelê divê neyê fikirîn ku anarşîzm tenê rexnekirina şaristaniya nûjen e, tenê “neyînî” an “hilweşîner” e. Ji ber ku ji wê zêdetir e. Ji aliyekî ve ew jî pêşniyara civakek azad e. Emma Goldman tişta ku mirov dikare jê re bibêje “pirsa anarşîst” wiha anî ziman: “Pirsgirêka ku îro li pêşberî me ye… ew e ku meriv çawa bi xwe ye û di heman demê de bi yên din re di yekîtiyê de ye, bi hemî mirovan re kûr hîs bike û hîn jî ya xwe biparêze. taybetmendiyên taybetmendiyê.” [ Red Emma Speaks , r. 158-159] Bi gotineke din, em çawa dikarin civakek biafirînin ku tê de potansiyela her ferdî lê ne li ser hesabê yên din be? Ji bo ku bigihîjin vê yekê, anarşîst civakek xeyal dikin ku tê de, li şûna ku “ji jor ber bi jêr ve” bi strukturên hiyerarşîk ên desthilatdariya navendî were kontrol kirin, karûbarên mirovahiyê dê, bi gotina Benjamin Tucker, “ji hêla kes an komeleyên dilxwaz ve were rêvebirin. ” [Xwendevanên Anarşîst , r. 149] Gava ku beşên paşîn ên FAQ ( beşên I û J ) dê pêşniyarên anarşîzmê yên erênî yên ji bo birêxistinkirina civakê bi vî rengî, “ji binî jor” vebêjin, hin bingeha avaker a anarşîzmê dê di beşên berê de jî werin dîtin. Merkema erênî ya anarşîzmê jî dikare di rexneya anarşîst a çareseriyên xelet ên pirsa civakî de jî were dîtin, wekî Marksîzm û “libertarîzm” a rastgir ( beşên F û H , bi rêzê ve).
Wekî ku Clifford Harper bi xweşikî dibêje, “[l] mîna hemî ramanên mezin, anarşîzm pir hêsan e dema ku hûn jê re têdikoşin – mirov dema ku bêyî desthilatdariyê dijîn di çêtirîn xwe de ne, di nav xwe de biryar didin ku li şûna ku werin ferman kirin. ji dor.” [ Anarchy: A Graphic Guide , r. vii]
Anarşîst ji ber daxwaza xwe ya zêdekirina azadiya takekesî û ji ber vê yekê ya civakî, dixwazin hemû saziyên ku mirovan tepeser dikin hilweşînin:
“Armanca hemû anarşîstan daxwaza azadkirina civakê ya hemû saziyên zorê yên siyasî û civakî ye ku rê li ber pêşketina mirovahiya azad digire.” [Rudolf Rocker, Anarko-Sindîkalîzm , r. 9] Weke ku em ê bibînin, hemû saziyên bi vî rengî hiyerarşî ne û cewhera wan a zordar rasterast ji forma wan a hiyerarşîk tê.
Anarşîzm teoriyeke sosyo-aborî û siyasî ye, lê ne îdeolojî ye. Cûdahî pir girîng e. Di bingeh de, teorî tê wateya ku hûn xwedî raman in; îdeolojî tê wateya ramanên we hene. Anarşîzm komek ramanan e, lê ew nerm in, di rewşek domdar a pêşveçûn û herikandinê de ne, û li ber ronahiya daneyên nû ji guhertinan re vekirî ne. Her ku civak diguhere û pêşdikeve, anarşîzm jî wisa diguhere. Berevajî vê yekê, îdeolojî komek ramanên “serûber” e ku mirov bi dogmatîk wan bawer dikin, bi gelemperî rastiyê paşguh dikin an jî “guhartina” wê bi îdeolojiyê re, ku (bi pênaseyê) rast e, li hev dikin. Hemî van ramanên “serast” çavkaniya zulm û nakokî ne, ku rê li ber hewildanên ku herkesî li ser nivînek Procrustean bi cih bikin. Ev dê rast be bêyî ku îdeolojiya mijara gotinê hebe – Lenînîzm, Objektîfîzm, “Libertarîzm” an her çi be – hemî dê heman bandorê bikin: tunekirina kesên rastîn li ser navê doktrînek, doktrînek ku bi gelemperî xizmet dike. berjewendiya hinek elîta desthilatdar. An jî, wekî Michael Bakunin dibêje:
“Heya niha tevahiya dîroka mirovahiyê tenê şewitandina herheyî û xwînî ya bi mîlyonan mirovên belengaz bû ji bo rûmeta hin abstraksyonek bê rehm — Xwedê, welat, hêza dewletê, rûmeta neteweyî, mafên dîrokî, mafên dadwerî, azadiya siyasî, refaha giştî. .” [ Xwedê û Dewlet , r. 59]
Dogma bi hişkbûna xwe statîk û mîna mirinê ne, bi gelemperî karê hin “pêxemberên” mirî, olî an laîk, yên ku şopînerên wan ramanên wî an wê dikin pûtek, wekî kevirê neguhêrbar. Anarşîst dixwazin kesên sax miriyan binax bikin da ku yên sax jiyana xwe bidomînin. Divê yên sax li ser miriyan hukum bikin, ne berevajî. Îdeolojî dijminê ramana rexneyî û di encamê de ya azadiyê de ne, pirtûkek rêgez û “bersiv” pêşkêşî me dike ku me ji “bar”a ramanê ji xwe re radike.
Di çêkirina vê Pirs û Pirsên li ser anarşîzmê de, mebesta me ne ew e ku em bersivên “rast” an pirtûkek qaîdeyek nû bidin we. Em ê hinekî rave bikin ka anarşîzm berê çi bûye, lê em ê bêtir li ser formên wê yên nûjen û çima em anarşîst in îro bisekinin. FAQ hewldanek e ku hûn ji hêla we ve raman û analîzê derxînin. Ger hûn li îdeolojiyek nû digerin, biborin, anarşîzm ne ji we re ye.
Dema ku anarşîst hewl didin ku realîst û pratîk bin, em ne mirovên “maqûl” in. Mirovên “aqilmend” tiştên ku “pispor” û “desthilatdar” ji wan re dibêjin rast e, bê rexne qebûl dikin û ji ber vê yekê ewê her tim kole bimînin! Anarşîst dizanin ku, wekî ku Bakunin nivîsand:
“[Mirovek] tenê dema ku li ser rastiya xwe bisekine, dema ku ji baweriyên xwe yên kûr diaxive û tevdigere bi hêz e. Wê demê di çi rewşê de dibe bila bibe, ew her gav dizane ku divê çi bêje û çi bike. Dibe ku bikeve. lê ew nikare xwe û sedemên xwe şerm bike.” [Di Albert Meltzer de hatiye gotin, Min nikaribû Melekên Zêrîn Resim bikim , r. 2]
Tişta ku Bakunîn diyar dike hêza ramana serbixwe ye, ku hêza azadiyê ye. Em we teşwîq dikin ku hûn ne “maqûl bin”, tiştên ku yên din ji we re dibêjin qebûl nekin, lê ji bo xwe bifikirin û tevbigerin!
Xala dawîn: ji bo eşkerekirina eşkere, ev ne gotina dawî ya li ser anarşîzmê ye. Gelek anarşîst dê bi gelek tiştên ku li vir hatine nivîsandin nerazî bin, lê gava ku mirov bi xwe bifikire ev tê payîn. Tişta ku em dixwazin bikin ev e ku ramanên bingehîn ên anarşîzmê destnîşan bikin û li ser bingeha ku em van ramanan çawa fam dikin û bikar tînin analîza xwe ya hin mijaran bikin. Lêbelê, em piştrast in ku hemî anarşîst dê bi ramanên bingehîn ên ku em pêşkêş dikin bipejirînin, her çend ew bi sepana me ya li vir û wir nerazî bin.
Call for Participation: Balkan Anarchist Bookfair 2024
With great excitement we announce that, for the first time ever, the 16th edition of Balkan Anarchist Bookfair (BAB) will be held in Prishtina, Kosova, from 5th – 7th of July 2024. BAB is not merely a platform to promote books, but also place to exchange information and ideas, create new initiatives, and strengthen organizations. As such, for more than 20 years, it stands as a testament to our collective commitment to solidarity, resistance, and collaboration across the artificial borders of Balkans.
BAB comes at a crucial time when the capital is experiencing its regular accumulation crisis, the fires of war are ravaging across the world, putting us at the brink of a world war, and fascism, in its explicit form, is spreading like wildfire. States are getting more militarized and the populations are increasingly policed, breaking apart communities and bonds of solidarity. And with any type of dissent oppressed, the capital runs freely, ever expanding to new sources of exploitation.
Balkans is no exception. We are witnessing the ever-rising militarization of Balkan countries, with ever growing stockpile of weapons and technologies with the plan of introducing mandatory military services. And under the guise of national interest and through racial nationalist discourse more oppressive methods of population control have been introduced, often to detriment of ethnic, social and political minorities. Political power has been further centralized and political repression has been conducted more openly, whereas the political organizations have been rendered impotent through NGO-isation, reflecting the logic of neoliberalism that seeped into every spore of political, social and cultural life.
At the same time the patriarchy, an integral part of capitalist exploitation, creates an ever-hostile environment for all, but especially women, and LGBTQI+ community, with growing number of femicide and physical attacks, maintaining hostile environment both in public and private spheres, as well as through attempts to control our bodies. This same patriarchal logic gives rise to both religious zealotry, whose false antagonism with national conservatism only reinforce the patriarchal system.
On an international scale, the Balkans play a crucial role in global politics. Geopolitical maneuvers by NATO and the Russian Federation maintain direct influence over the region. Simultaneously, the neo-liberal reforms have already given access to international capital, particularly the capital from the EU, China and Turkey, which gained control over all essential public infrastructure throughout Balkans. And while Balkan is interconnected with international markets of exploitation, now it becomes further interconnected in its population and movement control for benefit of centers of capital. Balkan now shifts from already established borderland of fortress Europe, to more of a direct “forward base” for migrant population control of the latter, by, among others, hosting migrant detention centers such as the one planned in Albania on behalf of Italy.
As anarchists, we have always showed our commitment to organize across borders, create structures of solidarity and find ways to resist oppression. Today, again, faced with all of the above challenges that as people of Balkans we are facing, we again must find our strength and ways to respond to the structures of oppression with utter most urgency.
Thus, again this year, as in previous BABs, we call upon anarchist publishing houses and initiatives, as well as all international anarchist and anti-authoritarian movements from the geographies of the Balkans and beyond to plan their participation in the BAB2024 in Prishtina. We welcome all the interested people and groups to join in the process of organizing the event.
For further information, inquiries, and proposals, contact us at bab2024@riseup.net or visit bab2024.espivblogs.net
Thirrje për pjesëmarrje: Panairi Ballkanik Anarkist i Librit – BAB2024
Me shumë kënaqësi dhe entuziazëm ju njoftojmë se edicioni i 16-të i Panairit Ballkanik Anarkist të Librit (Balkan Anarchist Bookfair – BAB2024), për herë të parë, do të mbahet në Prishtinë, nga data 5 deri më 7 korrik 2024. Ky panair nuk është thjesht një platformë për promovimin e librave, por edhe mundësi për të shkëmbyer ide dhe informata, për të krijuar nisma të reja dhe për të përforcuar organizatat anarkiste të rajonit. Për më shumë se 20 vjet, ky panair është dëshmi e përkushtimit tonë kolektiv për solidaritet, rezistencë dhe bashkëpunim përtej kufijve artificialë të Ballkanit.
BAB-i i këtij viti organizohet në kohë vendimtare për të gjithë ne. Në kohë që kapitali është duke e përjetuar krizën e tij ciklike të akumulimit, zjarret e luftës po ndizen anembanë globit duke na vënë në prag të një lufte botërore, e ndërkohë që fashizmi, në formën e tij klasike, është rishfaqur dhe po merr hov përsëri. Çdo ditë e më shumë, shtetet po militarizohen dhe popullata po vëhet nën vëzhgim dhe kontrollë më të rreptë, komunitetet po shkatërrohen, solidariteteti po shpërbëhet, e çdo lloj disidence po shtypet. Kësisoji, kapitali ka rrugë të lirë për tu zgjeruar drejt burimeve të reja për eksploatim.
Kjo është po ashtu e vertetë për Ballkanin. Ne jemi dëshmitarë të rritjes së vazhdueshme të militarizimit të shteteve të Ballkanit që rregulisht blejnë armë e teknologji të reja, si dhe kanë plane të rikthejnë shërbimin e detyrueshëm ushtarak. Shtuar kësaj, nën maskën e interesit kombëtar dhe përmes diskursit nacionalist e racor, shtetet çdo ditë e më shumë janë duke përdorë metoda shtypëse kundrejt popullatave, nga të cilat më së shpeshti pësojnë pakicat etnike, sociale e ato politike. Pushteti politik është centralizuar edhe më tej, represioni politik po bëhet më prezent, ndërsa organizatat politike janë shëndrruar në struktura impotente nëpërmjet OJQ-izimit të tyre, gjë që reflekton logjikën neoliberale që tanimë depërtoj në çdo pore të jetës politike, sociale e kulturore.
Në të njëjtën kohë, patriarkati, kjo pjesë përbërëse e kapitalizmit eksploatues e shtypës, krijon një mjedis gjithnjë e më armiqësor, si në sferën publike ashtu edhe në atë private, veçanërisht për gratë dhe komunitetin LGBTQI+, që çdo ditë përjetojnë sulme fizike e vrasje, si dhe përpjekje për të kontrolluar trupat e tyre. E njëjta logjikë patriarkale sjell edhe esktremizmin fetar dhe konservatizmin nacionalist, që si dy ide konservative, qëndrojnë në antagonizëm të rremë me njëra tjetrën ndërkohë që vetëm sa e përforcojnë patriarkatin.
Në nivel ndërkombëtar, Ballkani luan një rol të rëndësishëm në politikën globale. Manovrat gjeopolitike të NATOs dhe Federatës Ruse e mirëmbajnë ndikimin e drejtpërdrejtë të tyre në rajon. Njëkohësisht, reformat neo-liberale tanimë i dhanë qasje kapitalit ndërkombëtar, veçanërisht atij nga BE-ja, Turqia e Kina, dhe i dhanë kontroll mbi të gjithë infrastrukturën publike thelbësore. Dhe ndërsa Ballkani është i ndërlidhur me tregjet eksploatuese ndërkombëtare, tani gjithashtu bëhet pjesë përbërëse e kontrolit të popullatave dhe lëvizjës së tyre për hirë të qendrave të kapitalit. Ballkani tashmë është duke e ndryshuar rrolin nga zona kufitare e të ashtuquajturës “Bastioni Evropian”, në një kullë paraje në kontrollin e lëvizjsës së migrantëve, sikurse në rastin e Shqipërisë që është në proces të themelimit të qendrës së mbajtjes për migranta që kanë destinacion Italinë.
Ne si anarkistë, gjithnjë e kemi treguar gaditshmërinë tonë për t’u organizuar përtej kufijve, për të krijuar struktura të solidaritetit dhe për të gjetur mënyra për t’i rezistuar shtypjes. Edhe tani, duke u ballafaquar me sfidat e lartpërmendura, ne përsëri duhet ta gjejmë forcën dhe të krijojmë mënyra për t’iu përgjigjur këtyre strukturave shtypëse.
Rrjedhimisht, edhe këtë vit, si edicionet e mëparshme të BAB-it , u bëjmë thirrje shtëpive dhe iniciativave botuese anarkiste, si dhe të gjitha lëvizjeve, grupeve dhe individëve anarkist dhe antiautoritar të gjeografive të Ballkanit, dhe përtej, që të planifikojnë pjesëmarrjen e tyre në BAB2024 në Prishtinë. Mirëpresim të gjithë të interesuarit dhe grupet që të bashkohen në procesin e organizimit të panairit.
Për informacione, pyetje dhe propozime të mëtejshme, na kontaktoni në bab2024@riseup.net ose vizitoni bab2024.espivblogs.net
Asambleja e Panairit Ballkanik Anarkist të Librit, BAB2024
دعوة للمشاركين: معرض الكتب الأناركي في البلقان BAB2024
دعوة للمشاركين: معرض الكتب الأناركي في البلقان BAB2024
دعوة للمشاركة: معرض الكتاب الأناركي في البلقان ٢٠٢٤
بحماس كبير، نعلن أنه، ولأول مرة على الإطلاق، ستعقد النسخة السادسة عشرة من معرض البلقان اللاسلطوي للكتاب (BAB) في بريشتينا، كوسوفا، في الفترة من ٥ إلى ٧ يوليو ٢٠٢٤. BAB ليس مجرد منصة للترويج للكتب، ولكنه مكان أيضًا لتبادل المعلومات والأفكار وإنشاء مبادرات جديدة وتعزيز المنظمات. وعلى هذا النحو، وعلى مدى أكثر من عشرين عاما، كان هذا بمثابة شهادة على التزامنا الجماعي بالتضامن والمقاومة والتعاون عبر الحدود المصطنعة لمنطقة البلقان.
يأتي BAB في وقت حرج حيث تعاني العاصمة من أزمة تراكم منتظمة، ونيران الحرب تجتاح جميع أنحاء العالم، مما يضعنا على شفا حرب عالمية، والفاشية، في شكلها الصريح، تنتشر كالنار في الهشيم. أصبحت الدول أكثر عسكرة، وتتزايد مراقبة السكان، مما يؤدي إلى تفكك المجتمعات وروابط التضامن. ومع قمع أي نوع من المعارضة، فإن رأس المال يتحرك بحرية، ويتوسع باستمرار إلى مصادر جديدة للاستغلال.
ومنطقة البلقان ليست استثناء. إننا نشهد تزايدا مستمرا في عسكرة دول البلقان، مع وجود مخزون متزايد من الأسلحة والتكنولوجيات مع خطة لإدخال الخدمات العسكرية الإلزامية. وتحت ستار المصلحة الوطنية ومن خلال الخطاب القومي العنصري، تم إدخال أساليب أكثر قمعية للتحكم في السكان، على حساب الأقليات العرقية والاجتماعية والسياسية في كثير من الأحيان. وقد أصبحت السلطة السياسية أكثر مركزية، وتم ممارسة القمع السياسي بشكل أكثر صراحة، في حين أصبحت المنظمات السياسية عاجزة من خلال تحويل المنظمات غير الحكومية، مما يعكس منطق الليبرالية الجديدة التي تسربت إلى كل مجال من مجالات الحياة السياسية والاجتماعية والثقافية.
في الوقت نفسه، تخلق السلطة الأبوية، وهي جزء لا يتجزأ من الاستغلال الرأسمالي، بيئة معادية للجميع، وخاصة النساء ومجتمع LGBTQI+، مع تزايد عدد جرائم قتل الإناث والاعتداءات الجسدية، والحفاظ على بيئة معادية في المجالين العام والخاص. وكذلك من خلال محاولات السيطرة على أجسادنا. ويؤدي هذا المنطق الأبوي نفسه إلى ظهور التعصب الديني، الذي يؤدي عداءه الكاذب مع المحافظة الوطنية إلى تعزيز النظام الأبوي.
على المستوى الدولي، تلعب منطقة البلقان دورًا حاسمًا في السياسة العالمية. تحافظ المناورات الجيوسياسية التي يقوم بها حلف شمال الأطلسي والاتحاد الروسي على نفوذ مباشر على المنطقة. وفي الوقت نفسه، أتاحت الإصلاحات الليبرالية الجديدة بالفعل إمكانية الوصول إلى رأس المال الدولي، وخاصة رأس المال القادم من الاتحاد الأوروبي، والصين، وتركيا، التي تمكنت من السيطرة على كل البنية التحتية العامة الأساسية في مختلف أنحاء البلقان. وبينما ترتبط منطقة البلقان بأسواق الاستغلال الدولية، فإنها أصبحت الآن أكثر ترابطًا من حيث عدد السكان والتحكم في الحركة لصالح مراكز رأس المال. وتتحول البلقان الآن من منطقة حدودية قائمة بالفعل في أوروبا المحصنة، إلى “قاعدة أمامية” مباشرة للسيطرة على السكان المهاجرين في أوروبا، من خلال، من بين أمور أخرى، استضافة مراكز احتجاز المهاجرين مثل المركز المخطط في ألبانيا نيابة عن إيطاليا.
باعتبارنا أناركيين، أظهرنا دائمًا التزامنا بالتنظيم عبر الحدود، وإنشاء هياكل التضامن وإيجاد طرق لمقاومة القمع. واليوم، مرة أخرى، في مواجهة جميع التحديات المذكورة أعلاه التي نواجهها كشعوب البلقان، يجب علينا مرة أخرى أن نجد قوتنا وطرقنا للرد على هياكل القمع بأقصى قدر من الإلحاح.
وهكذا، مرة أخرى هذا العام، كما هو الحال في BABs السابقة، ندعو دور النشر والمبادرات اللاسلطوية، وكذلك جميع الحركات الأناركية والمناهضة للسلطوية الدولية من مناطق البلقان وخارجها إلى التخطيط لمشاركتهم في BAB2024 في بريشتينا. ونرحب بجميع الأشخاص والمجموعات المهتمة للانضمام إلى عملية تنظيم هذا الحدث.
لمزيد من المعلومات والاستفسارات والمقترحات، اتصل بنا على bab2024@riseup.net أو قم بزيارة bab2024.espivblogs.net
جمعية معرض الكتاب الأناركي في البلقان ٢٠٢٤
نمایشگاه کتاب آنارشیستی بالکان ۲۰۲۴ ۵ ـ۷ ژوئیه ۲۰۲۴، پریشتینا، کوزوو
فراخوان شرکت در: نمایشگاه کتاب آنارشیستی بالکان ۲۰۲۴
۱۸ ژانویه ۲۰۲۴
فراخوان شرکت در: نمایشگاه کتاب آنارشیستی بالکان ۲۰۲۴
با خوشحالی اعلام می کنیم که برای اولین بار، شانزدهمین دوره نمایشگاه کتاب آنارشیست بالکان (BAB) در پریشتینا، کوزوو، از ۵ ـ ۷ ژوئیه ۲۰۲۴ برگزار خواهد شد. نمایشگاه کتاب آنارشیستی صرفاً نه تنها بستری برای ترویج کتاب نیست، بلکه مکانی برای تبادل اطلاعات و ایده ها، ایجاد ابتکارات جدید و تقویت سازمان ها است. در سراسر مرزهای مصنوعی بالکان بیش از ۲۰ سال بعنوان سندی برای همبستگی، مقاومت و همکاری است.
نمایشگاە کتاب آنارشیستی بالکان در زمان حساسی برگزار می شود که سرمایە بحران انباشت منظم خود را تجربه می کند، آتش جنگ در سراسر جهان در حال گسترش است و ما را در آستانه یک جنگ جهانی قرار می دهد و فاشیسم، به سرعت، مانند آتشی در حال گسترش است. ایالت ها بیشتر نظامی می شوند و جمعیت ها به طور فزاینده ای تحت نظارت پلیس قرار می گیرند و جوامع و پیوندهای همبستگی را از هم می پاشند. و با هر نوع مخالفی که سرکوب می شود، سرمایه می تواند آزادانه توسعه پیدا کند و همواره راه را برای منابع جدید استثمار باز می کند.
بالکان نیز از این قاعده مستثنی نیست. ما شاهد نظامی شدن روزافزون کشورهای بالکان هستیم، با خرید روزافزون تسلیحات و فناوری ها، با طرح اجباری کردن خدمت سربازی. تحت پوشش منافع ملی و از طریق گفتمان نژادپرستانه ـ ناسیونالیستی، روش های سرکوبگرانه را برای کنترل انسان ها بکار می گیرند که اغلب به ضرر اقلیت های قومی، اجتماعی و سیاسی است. قدرت سیاسی بیشتر متمرکز شده و سرکوب سیاسی آشکارتر انجام شده است، در حالی که سازمانهای سیاسی از طریق (سازمان های مردمنهاد) NGO سازی ناتوان شدهاند، که منعکسکننده منطق نئولیبرالیسم است و این در تمام هاگهای زندگی سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نفوذ کرده است.
همزمان پدرسالاری بخشی جدایی ناپذیر از استثمار سیستم سرمایه داری است و باعث فضایی خشونت بار برای همگان، به ویژه زنان، و جامعه الجیبیتی+ با آمار فزاینده زن کشی و حملات فیزیکی، حفظ محیطی خشونت بار چه در حوزه عمومی و چه در حوزه خصوصی است. و حتی کوشش برای کنترل بدن ما زنان. همین منطق مردسالارانه باعث ایجاد تعصب مذهبی می شود، که تضاد کاذب آن با محافظه کاری ملی تنها باعث تقویت نظام پدرسالاری می شود.
در سطح بین المللی، بالکان نقش مهمی در سیاست جهانی ایفا می کند. مانورهای ژئوپلیتیک ناتو و فدراسیون روسیه نفوذ مستقیم در منطقه دارند. همزمان، اصلاحات نئولیبرالی قبلاً به سرمایه بین المللی دسترسی پیدا کرده است، به ویژه سرمایه های متعلق به اتحادیه اروپا، چین و ترکیه تمام زیرساخت های عمومی اساسی را در سراسر بالکان تحت کنترل خود درآورده اند. و در حالی که بالکان با بازارهای بین المللی استثمار همکاری می کند، اکنون در کنترل جمعیت و جابجایی انسان ها به نفع مراکز سرمایه با هم ارتباط نزدیک تری پیدا کرده اند. بالکان اکنون از یک منطقه مرزی از قبل ایجاد شده، به یک “پایگاه مستقیم” در اروپا به یک منطقه برای کنترل مهاجرین و همینطور با ایجاد کمپ های پذیرش برای مهاجران، مانند اردوگاهی که از طرف ایتالیا در آلبانی برنامه ریزی شده بود تبدیل شده است.
ما همیشه بعنوان آنارشیست ها متعهد به سازماندهی در آن سوی مرزها، ایجاد ساختارهای همبستگی و یافتن راه هایی برای مقاومت در برابر ظلم و ستم بوده ایم. امروز، در مواجهه با تمام چالش های فوق که به عنوان مردم بالکان با آن مواجه هستیم، باید قدرت و راه هایی پیدا کرده تا هر چه سریع تر برای مقابله با ساختارهای ظلم و ستم عکس العمل نشان دهیم .
بنابراین، امسال نیز اعلام می می کنیم که مانند نمایشگاه های کتاب آنارشیستی قبلی، از انتشارات و ابتکارات آنارشیستی و همچنین از تمام جنبش های بین المللی آنارشیستی و ضد استبدادی از مناطق جغرافیایی بالکان و فراتر از آن می خواهیم تا برای شرکت در نمایشگاه کتاب آنارشیستی سال ۲۰۲۴ در پریشتینا برنامه ریزی کنند. از تمامی افراد و گروه های علاقه مند برای شرکت در روند برگزاری این رویداد استقبال می کنیم.
برای اطلاعات بیشتر، سوالات و پیشنهادات، با ما از طریق این آدرس ایمیل bab2024@riseup.net تماس بگیرید یا به bab2024.espivblogs.net مراجعه کنید.
Anarkistan ئەنارشیستان 
پێویستە لە ژوورەوە بیت تا سەرنج بنێریت.